Τροφικές αλλεργίες

Τι είναι η αλλεργία;

Πρόκειται για μία  λανθασμένη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Μία φυσιολογικά αβλαβής ουσία θεωρείται από τον οργανισμό απειλητική και τότε δέχεται επίθεση από τα συστήματα ανοσοποιητικής άμυνας του οργανισμού.

Τα συμπτώματα της αλλεργίας κυμαίνονται από ήπια έως ιδιαίτερα επικίνδυνα: άσθμα, βήχας, δυσκολία στην αναπνοή, εξανθήματα, πρήξημο γλώσσας, χειλιών, προσώπου, λαιμού, ναυτία, κράμπες στο στομάχι, εμετοί, αναφυλακτικό σοκ (πόνος στο στομάχι και το στήθος, εμετος, κυάνωση, πτωση πίεσης, διάρροια, σοκ, θανατος)

Τα αλλεργιογόνα, δηλ οι ουσίες που προκαλούν την αντίδραση του ανοσοποιητικού, μπορεί να είναι πολλών ειδών όπως γύρη φυτών, τρίχωμα ζώων, αναθυμιάσεις, ίνες από ρούχα, λάτεξ και τέλος συστατικά τροφίμων.

Πάνω από από 120 διαφορετικά τρόφιμα έχουν κατηγορηθεί ότι προκαλούν αλλεργίες. Δυνητικά κάθε τρόφιμο μπορεί να είναι αλλεργιογόνο καθώς ο κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά. Σύμφωνα με  έρευνες, τα τρόφιμα που προκαλούν πιο συχνά αλλεργικές αντιδράσεις είναι : το γάλα, το αυγό, το φυστίκι, το ψάρι, τα οστρακόδερμα και η σόγια.

Για την ασφάλεια του κοινού η  ευρωπαϊκή νομοθεσία ορίζει ότι τα παρακάτω τρόφιμα που θεωρούνται συνήθη αλλεργιογόνα πρέπει να επισημαίνονται στις συσκευασίες των τροφίμων:

1. Σιτηρά που περιέχουν γλουτένη 2. Καρκινοειδή 3. Αυγά 4. Ψάρια 5. Αραχίδες (φιστίκια αράπικα) 6. Σόγια 7. Γάλα

8. Καρποί με κέλυφος, 9.Σέλινο 10. Μουστάρδα 11. Σπόροι σησαμιού 12. Διοξείδιο του θείου και θειώδεις ενώσεις σε υψηλές συγκεντρώσεις 13. Λούπινο 14. Μαλάκια

Επιπλέον αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχουν ορισμένα πρόσθετα τροφίμων που έχουν θεωρηθεί υπεύθυνα για την πρόκληση αλλεργιών:

• Βενζοϊκό οξύ (Ε210) Βρίσκεται φυσικά σε  φρούτα, μανιτάρια και ορισμένα γαλακτοκομικά. Προστίθεται σε τρόφιμα  ως συντηρητικό. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να βοηθήσει την απελευθέρωση ισταμίνης με αποτέλεσμα την εμφάνιση ψευδοαλλεργικών αντιδράσεων.

• Θειώδη  (Ε220- Ε228) Συνολικά οι ενώσεις των θειωδών κυμαίνονται από Ε220- Ε228. Σε ορισμένα ευαίσθητα άτομα, κυρίως άτομα με άσθμα, η κατανάλωση μίας ή περισσοτέρων ενώσεων από αυτή την ομάδα μπορεί να προκαλέσει οξεία αλλεργική αντίδραση.

• Ταρτραζίνη (E102) Χρωστική. Σε συνδιασμό με τους εστέρες του βενζοϊκού οξέως (E210-215), η ταρτραζίνη φέρεται υπεύθυνη σε μεγάλο ποσοστό για την εμφάσινη του συνδρόμου ADHD (υπερδραστηριότητα) σε παιδιά. Άνθρωποι που πάσχουν από άσθμα μπορεί επίσης να παρουσιάσουν συμπτώματα μετά την κατανάλωση ταρτραζίνης, καθώς έχει βρεθεί ότι είναι συστατικό που απελευθερώνει ισταμίνη.

• Γλουταμινικό νάτριο και παραγωγά του πχ όξινο γλουταμινικό νάτριο (Ε620-Ε635) Το γλουταμινικό νάτριο και τα προϊόντα του χρησιμοποιείται ως ενισχυτικό γεύσης, σε πολλά είδη τροφίμων για να ενισχύσει την αρχική γεύση τους. Παλαιότερα θεωρείθηκε αλλεργιογόνο. Τελικά έρευνες απέδειξαν ότι είναι ασφαλές για το γενικό πληθυσμό. Εντούτοις, η κατάλληλη σήμανση προσφέρει τη δυνατότητα να στα πρόσωπα που προτιμούν να μην καταναλώσουν τα τρόφιμα με προστιθέμενο γλουταμινικό νάτριο

Δεν πρέπει να συγχέουμε την τροφική αλλεργία με τη δυσανεξία στις τροφές, καθώς πρόκεται για διαφορετική κατάσταση.

Αν και 20 με 30 % του πληθυσμού πιστεύει ότι είναι αλλεργικοί σε κάποιο τρόφιμο εκτιμάται ότι τελικά μόνο το 3 με 7 % των παιδιών και το 2 με 3% των ενηλίκων έχει πράγματι κάποια αλλεργία.

Δερματική δοκιμασία νυγμού στο χέρι                 πηγή εικόνας

Οριστική θεραπεία της αλλεργίας δεν υπάρχει, γι αυτό οι πάσχοντες καλούνται να αποφεύγουν την κατανάλωση των αλλεργιογόνων τροφών.Η διάγνωση της αλλεργίας μπορεί να διαπιστωθεί με διάφορες μεθόδους όπως: Δερματική δοκιμασία νυγμού, Δίαιτες αποκλεισμού και πρόκληση αντίδρασης, Αιματολογικά τεστ ( RAST ), Εξειδικευμένες δίαιτες αποκλεισμού πχ διπλή-τυφλή κ.α.  Φυσικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι απαραίτητο ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό για το άτομο και την οικογένεια του , τα συμπτώματα (τι, πότε εμφανίζεται, με ποια συχνότητα) και τα τρόφιμα που καταναλώνονται.

Δεν θεωρούνται αξιόπιστες μέθοδοι τα παρακάτω: τεστ δυσανεξίας, κυτταροτοξικό τεστ, ηλεκτροδερματικό τεστ (Vega), εφαρμοσμένη κινησιολογία, ανάλυση τριχών, test Rinkel, test αναζήτησης IgG αντισωμάτων για τροφική αλλεργία, test υποδόριας πρόκλησης και εξουδετέρωσης και άλλα τεστ που δεν πραγματοποιούνται από πιστοποιημένους Αλλεργιολόγους.

Ο μηχανισμός που δημιουργεί την αλλεργία δεν είναι ακόμα απόλυτα ξεκάθαρος. Ωστόσο φαίνεται ότι η κληρονομικότητα είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Επίσης η μειωμώνη έκθεση σε παράγοντες του περιβάλλοντος κατά την παιδική ηλικία, η καισαρική τομή, η καθυστέρηση εισαγωγής ορισμένων τροφών στη διατροφή του βρέφους, λοιμώξεις κ.α. μπορεί να προδιαθέτουν την εμφάνιση κάποιας αλλεργίας.

Προστασία ενάντια στις αλλεργίες θεωρείται ότι προσφέρει ο μητρικός θηλασμός τους πρώτους 4 με 6 μήνες της ζωής.

Σχετικοί σύνδεσμοι
Αριθμοί Ε  Food-info.net
Τροφικές αλλεργίες EUFIC
Λεξικό τροφικών αλλεργιών En-Greek
Ελληνική Εταιρεία Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας 
Οδηγία 2007/68/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 27ης  Νοεμβρίου 2007


λέξεις κλειδιά: αλλεργία, αλλεργια, αλεργια, αλλεργίες, αλλεργιες, αλλεργικό σοκ, τροφική αλλεργία, τροφικη αλλεργια, τροφκη αλλεργία, τροφικές αλλεργίες, τροφικες αλλεργιες, αλλεργιογόνο, αλλεργιογονο, αλεργιογονο, allergia, alergia, trofikh alergia, τεστ δυσανεξίας, τετσ δυσανεξιασ, δυσανεξία, αλλεργική αντίδραση, τεστ vega, test Rinkel, κυτταροτοξικό τεστ, test dysanexias